Sunday, June 9, 2013

Περαία μέσω Μηχανιώνας

Σήμερα κάναμε, επιτέλους, μια ωραία βόλτα με το ποδήλατο σε ρυθμούς προπόνησης. Βέβαια, ξεκινήσαμε την προπόνηση με... χαλάρωμα, καθώς δεν θέλαμε να ζοριστούμε πολύ και να ξεκινήσουμε αθλητικούς ρυθμούς σταδιακά. Επίσης, ήταν μία ευκαιρία για τον Δημήτρη ΧΧ. να βγάλει, επιτέλους, για πρώτη φορά το καινούργιο ποδήλατο βόλτα, να το δοκιμάσει (και να δοκιμαστεί πάνω του) και να το θαυμάσουμε, εμείς οι υπόλοιποι.

Έτσι, λοιπόν, ξεκίνησαμε νωρίς το πρωί της Κυριακής, σε μία έρημη Θεσσαλονίκη, με τους χθεσινούς ξενύχτηδες να έχουν πάει για ύπνο και να μην ενοχλούν με την παρουσία τους στους άθλιους, γενικά, δρόμους της πόλης. 9:15 το ραντεβού στον Λευκό Πύργο και αμέσως φύγαμε ορεξάτοι και ενθουσιασμένοι για τη βόλτα στη Μηχανιώνα.

Φυσικά, ο γρήγορος ρυθμός που είχαμε στην παραλιακή ήταν λανθασμένη επιλογή, καθαρά συνέπεια του ενθουσιασμού μας και της ομορφιάς του κυριακάτικου πρωινού. Πολύ γρήγορα, πρωτού ακόμα φτάσουμε στο Νταλίπη, λαχανιάσαμε και αναγκαστήκαμε να ρίξουμε κατά πολύ στροφές, μέχρι τελικά να ζεσταθούμε και να μπορέσουμε να τρέξουμε ευκολότερα.

Στο δρόμο συναντήσαμε πολλούς ποδηλάτες, οι περισσότεροι είχαν βγει για πρωινή προπόνηση και μερικοί ακόμα είχαν πάρει τα ποδήλατά τους για μια σύντομη βόλτα στα ανατολικά προάστια της πόλης ή ακόμα και για μπάνιο στην Επανωμή! Τελικά, απ' ό,τι φαίνεται, δεν ξεκινήσαμε και τόσο νωρίς όσο νόμιζα. Οι περισσότεροι ήταν ήδη στα τελειώματα όταν εμείς κοντεύαμε στο Αεροδρόμιο! Όσο πλησιάζει το καλοκαίρι, το ίδιο θα πρέπει να κάνουμε κι εμείς.

Μία από τις δοκιμές που ήθελε να κάνει ο Δημήτρης με το καινούργιο του ποδήλατο (Author) ήταν το κατά πόσο μπορούσε να βγάλει το ίδιο εύκολα τις ανηφόρες, όπως και με το MTB που χρησιμοποιεί τόσα χρόνια. Αν και δεν πήγαμε σε ανηφοριές, ώστε να μην καούμε και να παραμείνουμε σε χαλαρά επίπεδα, εν τούτοις είχαμε μπροστά μας μία μικρή και σύντομη ανηφόρα πριν τη Μηχανιώνα. Μπήκαμε επιφυλακτικά μεν σ' αυτήν, αλλά αρκετά γρήγορα για αρχάριους ποδηλάτες. Κανείς δεν κατάλαβε πότε βγήκε, αν και προς το τέλος, πόδια και καρδιά άρχισαν να κουράζονται. Η έλλειψη της φυσικής κατάστασης είναη εμφανής, εν τούτοις τέτοια μικρά εμπόδια που άλλοτε φάνταζαν "τοίχοι", δεν είναι πλέον παρά 5' αλλαγής ρυθμού.

Όταν, τελικά, φτάσαμε στη Μηχανιώνα, κανείς μας δεν ήταν ιδιαίτερα κουρασμένος. Με το που κατέβηκα από το "άτι" μου, πρότεινε ο Δημήτρης να συνεχίσουμε λίγο ακόμα με μικρή, χαλαρή, σχεδόν τουριστική, βόλτα μέσα στη Μηχανιώνα και να γυρίσουμε στην Περαία να πιούμε τον καφέ μας, πάνω στο κύμα και την αμμουδιά. Πολύ καλή ιδέα, και το καβάλημα του ποδηλάτου έγινε με ρυθμό ζογκλέρ!

Κατευθυνθήκαμε προς Αγγελοχώρι και στα περίχωρά του στρίψαμε για τον κεντρικό δρόμο Θεσσαλονίκης-Μηχανιώνας. Άλλη μία όμορφη ανηφορίτσα, μικρής κλίσης, αλλά μεγαλύτερης διάρκειας, όπου είπαμε να δοκιμάσουμε το αναπνευστικό μας κάνοντας γρήγορο πετάλι σε γρήγορο ρυθμό. Απόλαυση!

Μετά ήρθε η κατηφόρα και σχεδόν σε 10' ήμασταν για καφέ.

Τερματισμός

Ο δρόμος τελικά μας έφερε, πού αλλού, στο γνωστό λημέρι των ποδηλατών, στο SeaEsta, στους Ν. Επιβάτες (Μπαχτσές, για μας τους υπόλοιπους, Περαία!). Προς μεγάλη μας ευχαρίστηση, πετύχαμε εκεί πέρα τον Γρηγόρη, ο οποίος και περίμενε την υπόλοιπη παρέα. Σε 5' έρχετε ο Δημήτρης ΧΙ. και μετά από λίγο οι Λάζαρος και Μιχάλης, και ο Σάββας με την X. Καφεδάκι μπροστά στο κύμα, πάνω στην αμμουδιά και κάτω από τον ίσκιο των δέντρων, με καλή κι ευχάριστη παρέα. Τι άλλο μπορεί να ζητήσει κανείς για να πάρει το ποδήλατό του και να βγει μια βόλτα στην εξοχή;

Διαδρομή

Παραθέτω τη διαδρομή όπως την κατέγραψα στο MapMyRide. Δεν είναι τίποτα σπουδαίο, απλά την παραθέτω εδώ ως σημείο αναφοράς για το μέλλον.