Είναι μερικά χρόνια τώρα που με παρέσυρε κι εμένα το ρέμα και αναγκάστηκα να αποκτήσω αυτοκίνητο. Γρήγορα συνειδητοποίησα αυτό που ήδη ήξερα: ότι ο φυσικός χώρος του αυτοκινήτου σίγουρα ΔΕΝ είναι το αστικό περιβάλλον. Ευτυχώς που κάποια στιγμή με έπεισαν κι εμένα να ενστερνιστώ τη λύση του ποδηλάτου για την μετακίνηση στην πόλη και έκτοτε ανακάλυψα ξανά τη χαμένη Θεσσαλονίκη.
Παρόλη όμως την ταλαιπωρία που υφίσταται ένας οδηγός αυτοκινήτου, παραδέχτηκα πολύ γρήγορα πως πρέπει να χρησιμοποιεί κανείς το αυτοκίνητό του στις διακοπές των Χριστουγέννων, του Πάσχα, καθώς και τα σαββατοκύριακα του Ιουλίου και του Αυγούστου, ακόμα και για να πάει στο περίπτερο για να πάρει τσιγάρα. Είναι οι μόνες μέρες του χρόνου που γίνεται η πόλη μας "φιλική" προς το αυτοκίνητο, που μπορούμε τελικά να χρησιμοποιούμε άνετα αυτοκίνητο, και μας θυμίζει πώς θα πρέπει να είναι μία πόλη για τους ανθρώπους: με ελάχιστα αυτοκίνητα, καθόλου κίνηση και αρκετούς πεζούς.
Σήμερα, παρόλη την αφόρητη ζέστη που είχε, πήρα το ποδήλατο για να κατέβω στο κέντρο για κάτι ψώνια. Λυπάμαι που το λέω, αλλά για άλλη μία φορά το ποδήλατο εκμηδένισε το αυτοκίνητο. Ακόμα και στην άδεια πόλη, στον καύσωνα ερήμου, πάλι το ποδήλατο είναι πιο γρήγορο από το αυτοκίνητο, έχει περισσότερη πλάκα και κινείται και με μεγαλύτερη ασφάλεια. Προτρέπω, λοιπόν, τον καθένα να πάρει το ποδήλατό του μία τέτοια μέρα του καλοκαιριού και να βγει στους δρόμους. Έτσι μόνο θα καταλάβει πώς είναι μία ανθρώπινη πόλη και πώς θα έπρεπε να κινούμασταν με ποδήλατο σ' αυτήν. Άνετα, ευχάριστα, γρήγορα και με ασφάλεια.
Λυπάμαι, αλλά για άλλη μια φορά το αυτοκίνητο βγήκε χαμένο στη σύγκριση με το ποδήλατο...
Παρόλη όμως την ταλαιπωρία που υφίσταται ένας οδηγός αυτοκινήτου, παραδέχτηκα πολύ γρήγορα πως πρέπει να χρησιμοποιεί κανείς το αυτοκίνητό του στις διακοπές των Χριστουγέννων, του Πάσχα, καθώς και τα σαββατοκύριακα του Ιουλίου και του Αυγούστου, ακόμα και για να πάει στο περίπτερο για να πάρει τσιγάρα. Είναι οι μόνες μέρες του χρόνου που γίνεται η πόλη μας "φιλική" προς το αυτοκίνητο, που μπορούμε τελικά να χρησιμοποιούμε άνετα αυτοκίνητο, και μας θυμίζει πώς θα πρέπει να είναι μία πόλη για τους ανθρώπους: με ελάχιστα αυτοκίνητα, καθόλου κίνηση και αρκετούς πεζούς.
Σήμερα, παρόλη την αφόρητη ζέστη που είχε, πήρα το ποδήλατο για να κατέβω στο κέντρο για κάτι ψώνια. Λυπάμαι που το λέω, αλλά για άλλη μία φορά το ποδήλατο εκμηδένισε το αυτοκίνητο. Ακόμα και στην άδεια πόλη, στον καύσωνα ερήμου, πάλι το ποδήλατο είναι πιο γρήγορο από το αυτοκίνητο, έχει περισσότερη πλάκα και κινείται και με μεγαλύτερη ασφάλεια. Προτρέπω, λοιπόν, τον καθένα να πάρει το ποδήλατό του μία τέτοια μέρα του καλοκαιριού και να βγει στους δρόμους. Έτσι μόνο θα καταλάβει πώς είναι μία ανθρώπινη πόλη και πώς θα έπρεπε να κινούμασταν με ποδήλατο σ' αυτήν. Άνετα, ευχάριστα, γρήγορα και με ασφάλεια.
Λυπάμαι, αλλά για άλλη μια φορά το αυτοκίνητο βγήκε χαμένο στη σύγκριση με το ποδήλατο...
